Dawny cmentarz przykościelny zniesiony w wieku XIX, otoczony murem z roku 1713, odnowionym w 1842 i 1891 roku, częściowo rozebranym. Murowany z cegły, otynkowany. Rozczłonkowany od wewnątrz wnękami zamkniętymi odcinkowo. W narożniku południowo - wschodnim brama utworzona ze słupów. W narożniku południowo - zachodnim brama późnobarokowa zamknięta półkoliście z oprofilowaną archiwoltą, flankowana z dwojonymi uproszczonymi pilastrami, dźwigającymi gzyms wygięty ku górze; nad wejściem płycina owalna, w zwieńczeniu rzeźby kamienne św. Jana Nepomucena i dwóch aniołków.