Wewnątrz profilowane arkady międzynawowe oraz arkady kaplic ostrołukowe. Filary międzynawowe prostokątne, w części zachodniej ze ściętymi narożnikami, opięte od strony naw lizenami (pionowe płaskie pasy muru, lekko występujące z lica ściany), w części wschodniej z cokołami i ściętymi narożnikami z profilowaniem obiegającym również arkady. Sklepienia w większości późnogotyckie, żebrowe; w nawie głównej i bocznych rozdzielone w połowie gurtami, oddzielającymi wcześniejszą część zachodnią od późniejszej wschodniej. W nawie głównej sklepienia gwiaździste, w dwóch przęsłach wschodnich i zamknięciu wzbogacone żebrami przekątnymi.
W nawach bocznych sklepienia przeskokowe z wyjątkiem trzeciego od wschodu przęsła nawy północnej nakrytego sklepieniem krzyżowym - 1619. W części zachodniej korpusu zworniki gładkie, niektóre z gwiazdami oraz w trzecim od zachodu przęśle nawy głównej z płasko rzeźbioną głową Chrystusa w nimbie; u spływów sklepień wsporniki w nawie głównej podłużne o charakterze fryzów z dekoracją roślinną. W części wschodniej wystrój kamieniarski bogatszy, z licznymi płasko rzeźbionymi zwornikami kolistymi i w kształcie tarcz herbowych; w zamknięciu nawy głównej zwornik z głową św. Jana Chrzciciela oraz inskrypcją, wśród zworników z herbami jeden z orłem śląskim; w pozostałych trzech wschodnich przęsłach nawy głównej zworniki z płaskorzeźbami m. in. Baranka Eucharystycznego, z głową Chrystusa w nimbie, tarczą z lwem czeskim, insygniami rzemieślniczymi oraz krzyżem, być może zakonu krzyżackiego. U spływów sklepień wsporniki w kształcie szyszek oraz masek żeńskich i męskich, ponadto po bokach zamknięcia z postaciami śś. Piotra i Pawła. W nawach bocznych zworniki powtarzające motywy występujące w nawie głównej. W zakrystii trzy wsporniki rzeźbione w kształcie masek, trzy przęsła sklepień krzyżowych, z nich skrajne żebrowe ze zwornikami z roku 1619.
Sklepienia kaplic: w skrajnych kaplicach od północy krzyżowo - żebrowe, w środkowej sieciowe, w pierwszej od wschodu dwa zworniki, jeden z nich z głową Chrystusa oraz wsporniki w kształcie masek, w dwóch pozostałych kaplicach zworniki gładkie; w kaplicach południowych (licząc od wschodu) sklepienia: w pierwszej w typie przerzutowego z dwoma zwornikami, z nich jeden z gwiazdą; w drugiej sieciowe z dwoma gładkimi zwornikami; w trzeciej w typie przerzutowego siedmiopolowe z trzema gładkimi zwornikami oraz wspornikami z kształcie głów młodzieńców. Kaplica skrajna od zachodu przedzielona na 2 kondygnacje z dolną sklepioną kolebkowo z lunetami, górną nakrytą sufitem. Pod wieżą sklepienie krzyżowo - żebrowe ze zwornikami na których Chusta Św. Weroniki oraz czterema wspornikami rzeźbionymi w kształcie głów męskich, około 1405. Okna korpusu ostrołukowe, obustronnie rozglifione z maswerkami 1887. W ścianie wschodniej pierwszej kaplicy przy nawie południowej okno zamknięte łukiem w kształcie oślego grzbietu. Wejście w zakrystii zamknięte łukiem lekko zaostrzonym, umieszczone w ostrołukowej wnęce, w której data 1526; w wejściu podwójne stare drzwi żelazne. W wejściach do klatek schodowych przy zamknięciach naw bocznych portale kamienne zamknięte półkoliście.
Chór muzyczny murowany, umieszczony w przęśle zachodnim, podsklepiony krzyżowo, z parapetem o dekoracji neogotyckiej, przedłużony do nawy południowej częścią o parapecie wklęsłowypukłym z dekoracją rokokową z 2 połowy XVIII wieku. Zaczerpnięto ze strony
W nawach bocznych sklepienia przeskokowe z wyjątkiem trzeciego od wschodu przęsła nawy północnej nakrytego sklepieniem krzyżowym - 1619. W części zachodniej korpusu zworniki gładkie, niektóre z gwiazdami oraz w trzecim od zachodu przęśle nawy głównej z płasko rzeźbioną głową Chrystusa w nimbie; u spływów sklepień wsporniki w nawie głównej podłużne o charakterze fryzów z dekoracją roślinną. W części wschodniej wystrój kamieniarski bogatszy, z licznymi płasko rzeźbionymi zwornikami kolistymi i w kształcie tarcz herbowych; w zamknięciu nawy głównej zwornik z głową św. Jana Chrzciciela oraz inskrypcją, wśród zworników z herbami jeden z orłem śląskim; w pozostałych trzech wschodnich przęsłach nawy głównej zworniki z płaskorzeźbami m. in. Baranka Eucharystycznego, z głową Chrystusa w nimbie, tarczą z lwem czeskim, insygniami rzemieślniczymi oraz krzyżem, być może zakonu krzyżackiego. U spływów sklepień wsporniki w kształcie szyszek oraz masek żeńskich i męskich, ponadto po bokach zamknięcia z postaciami śś. Piotra i Pawła. W nawach bocznych zworniki powtarzające motywy występujące w nawie głównej. W zakrystii trzy wsporniki rzeźbione w kształcie masek, trzy przęsła sklepień krzyżowych, z nich skrajne żebrowe ze zwornikami z roku 1619.
Sklepienia kaplic: w skrajnych kaplicach od północy krzyżowo - żebrowe, w środkowej sieciowe, w pierwszej od wschodu dwa zworniki, jeden z nich z głową Chrystusa oraz wsporniki w kształcie masek, w dwóch pozostałych kaplicach zworniki gładkie; w kaplicach południowych (licząc od wschodu) sklepienia: w pierwszej w typie przerzutowego z dwoma zwornikami, z nich jeden z gwiazdą; w drugiej sieciowe z dwoma gładkimi zwornikami; w trzeciej w typie przerzutowego siedmiopolowe z trzema gładkimi zwornikami oraz wspornikami z kształcie głów młodzieńców. Kaplica skrajna od zachodu przedzielona na 2 kondygnacje z dolną sklepioną kolebkowo z lunetami, górną nakrytą sufitem. Pod wieżą sklepienie krzyżowo - żebrowe ze zwornikami na których Chusta Św. Weroniki oraz czterema wspornikami rzeźbionymi w kształcie głów męskich, około 1405. Okna korpusu ostrołukowe, obustronnie rozglifione z maswerkami 1887. W ścianie wschodniej pierwszej kaplicy przy nawie południowej okno zamknięte łukiem w kształcie oślego grzbietu. Wejście w zakrystii zamknięte łukiem lekko zaostrzonym, umieszczone w ostrołukowej wnęce, w której data 1526; w wejściu podwójne stare drzwi żelazne. W wejściach do klatek schodowych przy zamknięciach naw bocznych portale kamienne zamknięte półkoliście.
Chór muzyczny murowany, umieszczony w przęśle zachodnim, podsklepiony krzyżowo, z parapetem o dekoracji neogotyckiej, przedłużony do nawy południowej częścią o parapecie wklęsłowypukłym z dekoracją rokokową z 2 połowy XVIII wieku. Zaczerpnięto ze strony
